Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Παναττική συγκέντρωση και πορεία ανέργων 15/12



ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ

Απέναντι στους συνεχείς αγώνες λαού και εργαζόμενων εδώ και δύο χρόνια, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ προχώρησαν σε επίσημη συγκυβέρνηση. Κάτω από τις πιέσεις της Τρόικα και των Βρυξελλών και σύμφωνα με τις απαιτήσεις τους. Παρά τις αντιπαραθέσεις και τις διαφορές τους, όλοι αυτοί συμφώνησαν στην παραπέρα αφαίμαξη του λαού, την οικονομική ισοπέδωση της χώρας και το ξεπούλημα όλου του πλούτου της. Η κυβέρνηση Παπαδήμου (γνωστού τραπεζίτη και ΕΟΚάνθρωπου) συνεχίζει ακάθεκτη την πολιτική που εφάρμοζε μέχρι τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου. Τα μέτρα που ως τώρα έχουν ψηφιστεί εφαρμόζονται με γοργούς ρυθμούς και περνάν συνεχώς νέα, με δραματικά αποτελέσματα για τον κόσμο. Οι στρατιές των ανέργων συνεχίζουν να αυξάνονται (στο ένα εκατομμύριο η επίσημη ανεργία) και ταυτόχρονα προχωράνε οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Καταργούν παροχές υγείας, στερούν ιατροφαρμακευτικό υλικό και προσωπικό από τα νοσοκομεία, στα σχολεία οι μαθητές εξακολουθούν να μην έχουν βιβλία ενώ ανακοινώνονται κι άλλες συγχωνεύσεις. Οι μισθοί μειώνονται. Τα μικρομάγαζα εξακολουθούν να κλείνουν. Τα εισοδήματα του λαού μειώνονται συνεχώς, σε βαθμό που να απειλείται και η επιβίωση για πολλούς ανθρώπους.

Η κυβέρνηση έχει επιβάλλει χαράτσια στα ακίνητα, στους εργαζόμενους και στους μικροεπαγγελματίες. Ταυτόχρονα όμως, έχει μειώσει τον αριθμό των δικαιούχων στα επιδόματα ΟΕΕ-ΟΕΚ και ΟΑΕΔ. Τα χρήματα του ΟΑΕΔ ξοδεύονται σε επιδοτήσεις επιχειρήσεων οι οποίες με τη σειρά τους γίνονται απειλή για τους εργαζόμενους. Απολύονται συνάδελφοι μετά από δεκαετίες δουλειάς, για να προσληφθούν λιγότεροι, που θα δουλεύουν από νύχτα σε νύχτα. Με ατομικές συμβάσεις, δίχως δικαιώματα και φυσικά τζάμπα, μέσω των επιδοτήσεων. Την ίδια στιγμή σπρώχνουν τους άνεργους στις ΜΚΟ, που στην ουσία έρχονται να αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες εργασιακές σχέσεις με πεντάμηνες συμβάσεις πενιχρής αμοιβής. Στήνεται δηλαδή ένα κανονικό σκλαβοπάζαρο επάνω στο πρόβλημα του άνεργου κόσμου. Σύντομα και όσο προχωράει αυτή η πολιτική, θα είμαστε όλοι άνεργοι ή περιστασιακά εργαζόμενοι με 500 ευρώ το μήνα.

Σε αυτές τις συνθήκες είναι επιτακτική ανάγκη να συσπειρωθούν όσο το δυνατόν ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις στην κατεύθυνση της ανατροπής αυτής της πολιτικής. Πρέπει να μπει φρένο στα απανωτά μέτρα κυβέρνησης και τρόικας που έχουν φτάσει σε επίπεδο ανελέητου πλιάτσικου στα εισοδήματα του κοσμάκη. Με ενότητα στον αγώνα και επιμονή, μπορούμε να ανατρέψουμε τις αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης και τα μέτρα που μας οδηγούν στην εξαθλίωση και τη φτώχεια. Όλοι μαζί, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή. Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, συνταξιούχοι, ήρθε η ώρα να οργανωθούμε, να αντισταθούμε, να παλέψουμε, για να ζήσουμε αξιοπρεπώς και να πάρουμε πίσω τα αγαθά που παράγουμε και μας ανήκουν.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ για:

  • Εργασία για όλους σταθερή, με ανθρώπινες συνθήκες, μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες μας
  • Ταμείο ανεργίας σε όλους τους άνεργους, χωρίς περιορισμούς, για όλο το διάστημα της ανεργίας - Να λαμβάνονται ως συντάξιμα τα χρόνια της ανεργίας
  • Πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη άνεργων και εργαζόμενων, χωρίς περιορισμούς ενσήμων
  • Να μην πληρώσει κανένας τα χαράτσια της κυβέρνησης και της τρόικας
  • Να μην περάσουν οι απολύσεις και οι εκβιασμοί των εργοδοτών και του κράτους

Συγκέντρωση 15 Δεκέμβρη, 6:00μμ στο Σύνταγμα
και πορεία προς το Υπουργείο Εργασίας

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΕΡΓΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

2 σχόλια:

  1. "Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, συνταξιούχοι, ήρθε η ώρα να οργανωθούμε, να αντισταθούμε, να παλέψουμε, για να ζήσουμε αξιοπρεπώς και να πάρουμε πίσω τα αγαθά που παράγουμε και μας ανήκουν"

    Όσο περιμένουμε από κάποιους άλλους, και ειδικά από κάποιους που το πρόβλημα δεν τους έχει αγγίξει, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
    Η αυτοοργάνωση δεν αρχίζει στην πλατεία, αρχίζει στο σπίτι. Πόσες πολυεθνικές έχετε στο μπάνιο και την κουζίνα; ΞΥΠΝΑΤΕΕΕΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαι εγώ η άνεργη, η πριν λίγο καιρό εργαζόμενη, είναι το παιδί μου η νεολαία, είναι οι γονείς μου οι συνταξιούχοι. Είμαι κομμάτι αυτού του λαού που η συντριπτική του πλειοψηφία βλέπει τους κόπους του να λεηλατούνται, βλέπει το μέλλον του αδιέξοδο, βλέπει τον τόπο του να καταστρέφεται και να ξεπουλιέται.
    Στο σπίτι, να δίνουμε τη "μάχη" (πια μάχη άραγε;) ο καθένας μόνος του, μας θέλουν όλοι αυτοί που μας κλέβουν τον κόπο μας που ρημάζουν τη ζωντάνια μας.Καιρός να ξανά ανακαλήψουμε την ανθρωπιά της αλληλεγγύης και τη δύναμη της συλλογικότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή